ندامت!ندااااااامت

ساخت وبلاگ
یک عالمه بیت یهویی رو توی یادداشتهای گوشیم حبس کردم!اینجوری الهامات گاه و بی گاه شعری رو سرکوب می کنم،گولشون می زنم!بهشون وعده ی "بزک نمیر بهار میاد"میدم.

که همونجا بینابین یادداشت ها یه لنگه پا وایسن،وایسن تا یه روز برم سراغشون!دستی به سرو روشون بکشم،سرو سامونشون بدم!شعر بشن،غزل بشن!

اما که چی؟غزل بشن که چی؟

همینه،آره همینه!بدترین نوعش همینه!همین که هیچ کورسوی امیدی نداری!همین که گفتم "هیچ وقت" همین که گفتم "هیچ جا"!!!همین که پلی پشت سرم نذاشتم!همین که آدم پریدن و دل به دریا زدن باشم و نتونم!  باشم و با دست و پای بسته نتونم،نتونم  این باگ لعنتی رو شنا کنم، نتونم به "دل می خواد"برسم!این بدترین نوعشه!

همینکه منطق و عرف و سنت ،در برابر دلتنگی هام،در برابر شوقم،در برابر بهونه گیری هام شونه بالا می ندازن،سر تکون میدن و فوق فوقش میگن :"نمی شه"

این بدترین نوعشه!

که بیت بیت درد بی درمون به جونم می ریزه...درد بی درمون مضمن،درد بی درمونی که نمی کشه!

درد بی درمونی که نه تموم میشه،نه تمومت می کنه!

هیچ نقطه ای توی تقویمم خاص نیست،هیچ روزی توی هفته ی آینده خاص نیست،هیچ انتظاری اونقدرها دم دستی نیست،هیچ خوشحالی و خوشوقتی با گذر یه ساعت و یه روز و یه هفته میسر نیس!

رخوت میشه بغض،بغض میشه رخوت!

فقط مدام زیر لب میگم این منصفانه نیست!

این منصفانه نیست

+نوشته شده در  جمعه ششم بهمن ۱۳۹۶ساعت 14:39&nbsp توسط شهره  | 

پسا دفاع...
ما را در سایت پسا دفاع دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : zakhmii بازدید : 105 تاريخ : سه شنبه 1 اسفند 1396 ساعت: 4:48